Eğer illa yazar hakkında diye başlayacaksa, illa bunlar yazılacaksa. Sözü doğrudan hissiyatıma bırakıyorum . Bakmayın öyle, ben de sevdim zamanında rüzgarın esip savurduğu külleri. Ben de kandım yere düşünce eriyen kar tanelerine. Hep aldandım gelip içimi ısıtan yalancı güneşlere. Ama sonra buldum Gönüller Sultanını . Geç mi kaldım? Bilmem ama defalarca sordum neredeydin şimdiye kadar? Şimdi düşen kar eriyor ve sen O’nu seviyorsun. Rüzgar savuruyor külleri ama sen O’nu seviyorsun. Çünkü bu işleri yapanın Sultanlar Sultanı olduğunu biliyorsun. Senin için alıyor hepsini elinden, yalancı sevdalardan kurtulman için. Bazen bir dert veriyor, bütün dertlerini silmen için. Ve en sonunda ciğerin yana yana anlıyorsun… Sevdirmek O’nun işi sevmekse benim işim. Kendimden bir şeyler eklemek istedim, kendimi değil. Bu yüzden bunlar yeterlidir sanırım.