Anadolu coğrafyasında daha çok Veysel Karenî olarakbilinen Üveys el-Karenî, Tâbiîn neslinden olup Yemenlizâhidlerdendir. Hayatta iken Hazret-i Peygamber'i görmeyiçok arzulamasına rağmen görememiş ancak onun “Tâbiînneslinin en hayırlısı Üveys'tir” övgüsüne mazhar ve Hırka-iŞerif'ine nâil olmuştur. Bu yönüyle o, İslâm kültür veedebiyatında Peygamber sevgisinin en güzel timsallerindenbirini temsil etmektedir.

Eser, el-Mevâhibü'l-İlâhiyye fi'l-Menâkıbi'l-Kareniyyeadıyla Cemâleddin Muhammed bin es-Sıddîk el-Hâs elHanefî el-Yemenî ez-Zebîdî tarafından bir hâl tercümesimahiyetinde kaleme alınmış olup, Veysel Karenî'nin hayatıve şahsiyeti hakkındaki hususları ele alan sekiz bölümdenmeydana gelmektedir.Veysel Karenî'nin şahsiyeti üzerine telif edilmişkaynaklardan hareketle, zaman içerisinde zuhûr edenproblemler masaya yatırılmış, bu hususlar belli açılardandeğerlendirmelere tâbi tutulmuştur.Eserde yer alan ifadelerde müellif CemâleddinMuhammed bin es-Sıddîk el-Hâs el-Hanefî el-Yemenî ezZebîdî ve mütercim Ohrili Hüseyin Mazhar'ın Veysel Karenîgibi ulvî bir zâta karşı duydukları hürmet ve sevgi, eserinhemen her satırında kendisini belli etmektedir.